De Bibl auf Bairisch

Dyr Mälychies 3:8-18 De Bibl auf Bairisch (BAI)

8. Derf myn n wirklich önn Hergot ausschmirbn? Gnaun dös tuetß nömlich. Ös aber fraagtß non recht scheinheilig: Mit was betrugn myr n di? - Ja, mit n Zehet und dyr Gibigkeit halt!

9. Yn n Fluech seitß verfalln, aber ös betriegtß mi weiter, dös gantze Volk.

10. Bringtß dönn +gantzn Zehet eyn n Stadl, däß in meinn Haus gnueg Narung ist! Stölltß mi non auf de Prob dyrmit; werdtß schoon seghn, däß i enk aft d Himmlsschleusnen aufmach und aynn Sögn in n Schwudl auf enk abherlaaß!

11. D Heuschneider wör i von enk ab, däß s enk nit önn gantzn Fand vertilgnd, und dyrmit dyr Weinstok aau sein Frucht bringt, spricht dyr Hörerherr.

12. Dann gaand enk allsand Völker glücklich preisn; und ös wontß in aynn Land, auf dös wo enk allsand neidig seind, spricht dyr Hörerherr.

13. Ayn Frechheit ist dös, wasß ös über mi sagtß, sait dyr Trechtein. Aber ös fraagtß: Was haetn myr denn gar gsait?

14. Dös halt: Dös bringt nix, yn n Herrgot z dienen. Was habn myr n dyrvon ghaat, däß myr iem folgnd und vor n Hörerherrn in Söck umaynandlaauffend?

15. Üns kimmt s ja grad yso vür, wie wenn d Abtrinner bösser dran wärnd und yn de Sauhundd und Bäzi'n allss aushingäng. Önn Herrgot stöllnd s auf de Prob, und nix kimmt ien hin. -

16. Daa warnd syr de Gotsfärchtignen unteraynand aber ainig: Dyr Trechtein mörkt gar wol auf und schreibt s eyn sein Krinnbüechl einhin, wer önn Herrn firchtt und seinn Nam achtt.

17. Wenn s von mir aus so weit ist, sait dyr Hörerherr, seind myr die bsunders kostbar. I bin so guet zo ien wie ayn Vater zo seinn Sun, wenn yr iem treu dient.

18. Dann +seghtß schoon wider önn Unterschaid zwischn yn n Grechtn und n Fräfler, zwischn dönn, der wo yn n Herrgot dient, und dönn, der wo maint, dös braucht s nit.