3. Daa fuer dyr Antsacher eyn n Jauzn einhin, eyn n Ischeriet, der was +aau ayn Zwölfbot war.
4. Dyr Jauz gieng gan de Oberpriester und Templrittner und gabrödt mit ien, wie yr ien önn Iesenn zuelifern kännt.
5. Dös war ien +grad recht, und sö ghiessnd iem ayn Geld dyrfür.
6. Iem war s recht; und von daadl wögg gsuecht yr um ayn Glögnet, däß yr n an ien auslifert, aane däß s ys Volk glei mitkriegt.
7. Aft kaam dyr Lienshbroottag, daa wo aau allweil s Oosterlämpl gschlachtt wurd.
8. Dyr Iesen gschickt önn Peetersn und Johannsn eyn d Stat einhin und trueg ien auf: "Regltß dös allss mit n Oostermaal, dyrmit myr s mitaynand össn künnend!"
9. Daa gfraagnd s n: "Wo solln myr s n überhaaupt herrichtn?"
10. Er gantwortt ien: "Balß eyn d Stat einhinkemmtß, bekimmt enk ayn Man, wo aynn Wasserkrueg tragt. Yn dönn geetß naachhin, wenn yr in ayn Haus einhingeet;
11. und daadl fraagtß önn Aigner: 'Dyr Maister laasst di fraagn: Wo ist n der Gadn, daa wo i mit meine Jünger s Oosterlämpl össn kan?'
12. Und dyr Hausherr gaat enk aynn Sal eyn dyr Hoeh obn zaign, der wo schoon +polstert und allss ist. Daadl richttß is her!"
13. Daa giengend s und fanddnd allss yso, wie s ien dyr Iesen gsait hiet; und sö gapfraittnd s Oostermaal vür.
14. Wie s so weit war, gsitzt yr si mit de Postln eyn n Tish zuehin.
15. Und er gsait ien: "Mein, wie haan i mi dyrnaach gsent, däß i dös Oostermaal mit enk iß, ee wenn i leid!