De Bibl auf Bairisch

Dyr Lauft B 25:8-20 De Bibl auf Bairisch (BAI)

8. Verlaaß di lieber auf di selbn und trich muetig und entschlossn eyn n Kampf! Dyr Herrgot kännt dyr sunst aynn Strich durch d Rechnung machen, denn d Macht dyrzue haat yr."

9. Dyr Ämyzies gerwidert yn n Gotsman: "Naacherd haet i ja die dreiaynhalb Tunnenn Silber für d Isryheeler bei n Fenster aushingschmissn!" Dyr Gotsman gaab iem an: "Gee; dyr Trechtein kan s dyr reichlich ersötzn!"

10. Daa gschickt dyr Ämyzies seine Effreimer Söldner wider haim. Daa wurdnd s stoknärrisch auf Judau; und grad schimpfen und pulfern taatnd s, wie s haimgiengend.

11. Dyr Ämyzies aber grafft si auf und gfüert sein Volk eyn n Krieg eyn s Salztal, daa wo yr zöhentauset Seirer in n Kampf gatoett.

12. Zöhentauset naamend d Judauer gfangen, liessnd s eyn Ort aufhinkrächsln und schmissnd s abhin, yso däß s is allsand gazschmädert.

13. Die Söldner aber, wo dyr Ämyzies zrugggschickt und nit mitzieghn laassn hiet, überfielnd dyrweil Judauer Stötn zwischn Samreit und Bett-Horon, dyrschluegnd dreutauset Leut und graaubnd aynn Hauffen zamm.

14. Wie dyr Ämyzies von n Sig über d Roetemer zrugg war, gstöllt yr syr de erbeuttn Seirer Götznbilder dyrhaim auf, gspraitt si vor ien und brang ien Opfer dar.

15. Daa entbrann yn n Herrn sein Zorn gögn önn Ämyziesn. Er gschickt iem aynn Weissagn: "Was mechst n mit dene Götter, die wo nit aynmaal iener Volk vor dir röttn künnen habnd?"

16. Aber dyr Ämyzies fiel iem eyn s Wort: "Halt diend +du dein Mäul! Maint der, der wär mein Raatgöb older was! Halttß mi, older i bring n um!" Daa ließ s dyr Weissag sein und gsait grad non: "Ist ja guet. I segh schoon, däß di dyr Herrgot einhinrumpln laassn will, weilst nit auf mi losn wolln haast."

17. Seine Raatmösser hietnd yn n Judauer Künig Ämyzies eingspibn, däß yr önn Isryheeler Künig Josch Jochssun, s Eniggl von n Jehu, auffordert: "Wie wär s; kömpff myr aynmaal gögnaynand?!"

18. Doch dyr Josch, dyr Künig von Isryheel, ließ yn n Judauer Künig Ämyzies ausrichtn: "Dyr Dernstrauch auf n Weissnberg ließ yn dyr Zöder dort sagn: 'Gib dein Tochter yn meinn Sun als Weib!' Aber d Vicher eyn n Weissnberg obn lieffend über n Dernbuschn überhin und gatrettnd n zamm.

19. Du mainst, weilst d Roetem niderglögt haast, ietz wärst schoon Wunder was. Sünnert di in deinn Ruem und gib ayn Rue! Mechst n dein Unglück +muetwillig ausherfordern und falln, und Judau dyrmit?"

20. Dyr Ämyzies aber gwill nit lustern; denn dyr Herrgot hiet s yso gfüegt, däß yr s yn n Feind preisgibt, weil s yn de Roetemer Götter naachhinlieffend.