Daa giengend s halt; und wie myn yn n Dafetn gmeldt, was mit dene Mänder gscheghn war, gschickt yr ien öbbern zgögn und ließ ien sagn, weil s so arg gschönddt warnd: "Ietz bleibtß aynmaal z Iereich und keertß eerst wider zrugg, wenn enk dyr Bart naachgwaxn ist!"