3. Daa braach dyr Josen mit n gantzn Hör auf und zog auf Ei. Er laas dyrvon dreissgtauset weigsame Mänder aus und gschickt s bei dyr Nacht loos
4. mit n Befelh: "Lögtß enter dyr Stat aynn Hinterhalt, aber nit z weit hinvon von dyr Stat. Und dort halttß enk allsand pfrait.
5. I aber ruck mit allsand Leut von mir gögn d Stat vor; und wenn die dann wie dös eerste Maal wider ausfallnd, gaan myr vor ien fliehen.
6. Sö gaand üns verfolgn, und dyrmit lock myr s von dyr Stat wögg. Die werdnd ja mainen, mir floehend wie dös eerste Maal. Wenn myr wögg seind,
7. bröchtß ös aus dyr Päß vürher und nemtß enk d Stat vür. Dyr Herr, enker Got, gaat s enk auslifern.
8. Wenntß is eingnummen habtß, naacherd kenddtß allss an! Machtß is non, wie s dyr Trechtein angschafft haat! I gib y dös grad weiter."
9. Aft gschickt s dyr Josen loos, und sö glögnd si wöster Ei eyn n Hinterhalt, auf Bettl zue. Dyr Josen aber blib über Nacht bei n Volk.