De Bibl auf Bairisch

Dyr Josen 4:7-24 De Bibl auf Bairisch (BAI)

7. naacherd sagtß ien: 'Ja, die bedeuttnd, däß yn n Jordn seine Fluettn vor n Bundesschrein von n Herrn wie abgschnitn warnd, gnaun daa, wie dyr Bundesschrein einhinkaam. Drum seind die Stäin yn de Isryheeler ayn eebigs Gedächtniss.'"

8. D Isryheeler taatnd, was dyr Josen befolhen hiet, und naamend zwölf Stäin mittn aus n Jordn ausher, so vil, wie s isryheelische Stämm gaab. Yso hiet s dyr Herr yn n Josenn gsait. Sö naamend s yn iener Lögstat mit und gstöllnd s dort auf.

9. Und in dyr Mitt von n Jordn grichtt dyr Josen +aau zwölf Stäin auf, dort, wo de Priester gstanddn warnd, wo önn Bundesschrein truegnd. Die steend heut non dort.

10. Und de Priester, wo önn Schrein truegnd, blibnd mittn in n Jordn steen, hinst däß allss gscheghn war, was dyr Herr durch n Josenn yn n Volk befolhen hiet, aau ganz in n Sin von n Mosenn. S Volk gschaugt, däß s müglichst schnell durchhinkaam.

11. Wie dös gantze Volk entn war, zog aau dyr Schrein von n Trechtein umhin und wider yn n Volk voraus.

12. D Ruber, Gäder und dyr Mantzerhalbstamm zognd wolgrüstt yn de Isryheeler voraus, wie s ien dyr Mosen auferlögt hiet.

13. Stuckerer vierzgtauset Krieger warnd ien, wo vor n Bundesschrein eyn n Kampf eyn d Iereicher Au zognd.

14. Seln Tag gaab dyr Trechtein yn n Josenn ayn ganz ayn groosss Anseghn bei de gantzn Isryheeler, und mir hiet ayn sölcherne Eerfarcht vor iem als wie zeitlöbns vor n Mosenn.

15. Daa gsait dyr Herr zo n Josenn:

16. "Befilh yn de Priester, wo önn Schrein mit n Weistuem tragnd, däß s von n Jordn aufhersteignd!"

17. Daa befalh dyr Josen yn de Priester, von n Jordn ausherzkemmen.

18. Wie ietz de Priester mit n Bundesschrein von n Herrn aus n Jordnbött herausst warnd und ienerne Füess auf s Gstad kemmen warnd, floß ys Wasser von n Jordn zrugg, wo s hinghoert, und gagüsst aau s Uefer glei wider.

19. Eyn n zöntn Tag von n eerstn Maanet troch s Volk durch n Jordn und schlueg z Gilgal glei ooster Iereich s Lager auf.

20. Z Gilgal gstöllt dyr Josen die zwölf Stäin auf, wo myn aus n Jordn mitgnummen hiet.

21. Er gsait zo de Isryheeler: "Wenn iewet enkerne Kinder fraagnd: 'Päppy, für was seind n die Stäin daa guet?',

22. naacherd verzöltß is ien allss: 'Daa ist Isryheel aane Naßwerdn durch n Jordn durchher,

23. denn dyr Herr, enker Got, haat s Wasser von n Jordn vor enkerne Augn austrückln laassn, hinst däßß durchher wartß, gnaun yso wie s dyr Trechtein, enker Got, mit n Roormör gmacht, dös was yr vor ünserne Augn austrückln ließ, hinst däß myr durchhintrochen warnd.

24. Daa dran sollnd allsand Völker auf dyr Welt dyrkennen, däß d Macht von n Herrn grooß ist; und ös solltß allzeit önn Herrn, enkern Got, ferchtn.'"