De Bibl auf Bairisch

Dyr Josen 22:19-29 De Bibl auf Bairisch (BAI)

19. Falls enker Gebiet unrain ist, naacherd kemmtß halt herum eyn s Land, wo yn n Herrn ghoert und daa wo yn n Herrn sein Templ ist, und sidltß enk bei +üns an! Aber laintß enk nit gögn önn Trechtein auf; und zieghtß üns nit aau non in enkern Aufruer mit einhin, indem däßß für enk selbn aynn zwaittn Altter nöbn dönn von n Herrn, ünsern Got, bautß!

20. Ist n nit sein Zorn über dös gantze Volk Isryheel kemmen, wie si dyr Ächän Serachsun treuloos an dönn Guet vergriffen hiet, wo yn n Untergang gweiht war? Ietz war dös aber grad ainer! Aber büessn gmueß s dös gantze Volk, wie s dyrhinstarb."

21. Drauf gantwortnd d Ruber, de Gäder und dyr Mantzerhalbstamm yn de Vertröter von de isryheelischn Stämm:

22. "Dyr Trechtein nur ist Got, dyr Herr yllain! Er waiß s, und Isryheel sollt s wissn: Wenn dös ayn Aufstand older Untreu gögn önn Trechtein gwösn ist, naacherd sollt yr üns waiß grad +was antuen!

23. Ob myr üns aynn Altter errichtt habnd, dyrmit myr üns von n Herrn abwenddnd, und ob myr drauf Brand-, Speis- und Heilsopfer bringen wolln haetnd, drüber müg dyr Trechtein +selbn richtn!

24. Nän, aus Sorg habn myr s taan, weil myr gmaint habnd, däß iewet aynmaal enker Naachwuechs zo dönn ünsern sait: 'Was wolltß n überhaaupt; was habtß s ös mit n Got von Isryheel z tuenn?

25. Als Grentz haat dyr Herr önn Jordn zwischn üns und enk, also de Ruber und Gäder, föstglögt. Ös habtß mit n Trechtein überhaaupt nix zo n Tuenn!' Yso känntnd enkerne Sün de ünsern von n Dienst an n Herrn abschröcken.

26. Dösswögn habn myr üns gsait: Richt myr halt aynn Altter auf, aber nit für n Opferdienst,

27. sundern als Zeugn zwischn üns und enk, aau für spaeterne Kunner, däß myr yn n Herrn an seinn Heiligtuem dienen derffend mit ünserne Brandopfer, Schlacht- und Heilsopfer. Dann künnend enkerne Kinder nit aynmaal zo ünserne Kinder sagn, mir haetnd mit n Herrn nix zo n Schaffen.

28. Mir habnd üns denkt, wenn s allssgfaer iewet yso gögnüber üns und ünserne Naachkemmen dyrherrödnd, naacherd künnend mir sagn: 'Schaugtß diend dönn Altter aynmaal gnaun an, wo ünserne Vätter yn n Herrn errichtt habnd; dös ist doch kainer für Brand- und Schlachtopfer, sundern däß yr ayn Zeug ist zwischn üns und enk!'

29. Schoon gar nit aau wolln myr üns gögn önn Trechtein auflainen und üns heut von iem abwenddn, indem däß myr aynn zwaittn Altter für Brand-, Speisund Schlachtopfer nöbn yn n Altter von n Herrn, ünsern, Got, aufrichtetnd, der wo vor seinn Templ steet."