15. Ös urtltß über öbbern naach seinn Äussern; i urtlt über gar niemdd.
16. +Wenn i Aber urtlt, naacherd giltt dös, denn i urtlt nit yllain, sundern i mit n Vatern, was mi gschickt haat.
17. Aau in enkern Gsötz haisst s, däß yn Zween ien Zeugniss giltt.
18. Also naacherd! I selbn zeug über mi und dyr Vater, was mi gschickt haat."
19. Daa gfraagnd s n: "Und; wo ist yr n, dein Päpp?" Dyr Iesen gantwortt: "Ös kenntß +mi nit und meinn Vatern nit; denn kennetß mi, dann kennetß aau meinn Vatern."
20. Bei dyr +Opferstokkappl gsait yr ien dös, wie yr in n Templ gleert. Aber niemets naam n föst, denn sein Zeit war non nit kemmen.
21. Ayn anders Maal gsait ien dyr Iesen: "I gee furt; und ös gaatß mi suechen, aber in enkerner Sündd sterbn. Wo i hingee, daa kemmtß ös +nit hin."
22. Daa sannend d Judn: "Ja, will si n der umbringen, däß yr maint, daa kaemend mir nit hin?"