De Bibl auf Bairisch

Dyr Johanns 4:19-34 De Bibl auf Bairisch (BAI)

19. Daa kaam s irer: "Herr, i segh, du bist ayn Weissag!

20. Ünserne Gönen habnd eyn dönn Berg obn önn Herrgot anbett; ös aber sagtß, von Ruslham aus müesseb myn önn Herrgot anbettn."

21. Dyr Iesen spraach zo irer: "Glaaub myr, Frau, dös kimmt non, däßß wöder daader auf dönn Berg non in Ruslham önn Vatern anbettß.

22. Ös bettß öbbs an und wisstß nit, was; mir aber wissnd s, denn s Heil kimmt von de Judn.

23. Aber es kimmt ayn Zeit, und dö ist sogar schoon daa, daa wo de waaren Better önn Vatern anbettnd in n Geist und dyr Waaret, denn netty yso will s dyr Vater habn.

24. Dyr Herrgot ist Geist; und allsand, wo n anbettnd, müessnd s in n Geist und in dyr Waaret tuen."

25. S Weib gyrschaint iem: "I waiß schoon, däß dyr Salbling kemmen gaat, dyr Heiland. Wenn yr kimmt, dann gaat yr üns allss kundtuen."

26. Daa gsait irer dyr Iesen: "I bin s, i, wo mit dir röd."

27. Dyrweil warnd seine Jünger zruggkemmen. Sö gwundernd si, däß yr mit aynn Weiberleut gschmätzt, aber kainer haet n gfraagt: "Was rödst n mit derer? Was sollt dös?"

28. Daa ließ dös Weib önn Krueg steen, lief eyn s Ort einhin und gatrummlt d Leut zamm:

29. "Schaugtß; daa ist ainer drausst, der wo allss gwisst haat, was i taan haan! Ist s öbby +gar dyr Heiland?"

30. Daa lieffend s vür s Dorf gan n Iesenn aushin.

31. Dyrweil taatnd iem seine Jünger hin: "Maister, iß decht!"

32. Er aber gmaint zo ien: "I löb von ayner Speis, dö woß ös nit kenntß."

33. Daa grödnd d Jünger unteraynand: "Haat iem villeicht öbber was zo n Össn brungen?"

34. Dyr Iesen gschaint s ien: "Mein Speis ist s, önn Willn von dönn z tuen, wo mi gschickt haat, und sein Werch z vollenddn.