De Bibl auf Bairisch

Dyr Johanns 18:11-30 De Bibl auf Bairisch (BAI)

11. Daa wis dyr Iesen önn Peetersn zrecht: "Stöck dein Schwert zrugg! Dönn Kölich, wo myr dyr Vater graicht haat, sollet i nit trinken?"

12. D Harstner und ienerne Rittner und d Schörgn von de Judn naamend önn Iesenn föst, gfösslnd n

13. und gfüernd n zeerst aynmaal zo n Hännsn. Der war nömlich dyr Schweher von n Jaarshoohpriester Kaiff.

14. Dyr Kaiff war y der, wo yn de Judn graatn hiet, es wär zo ienern Vortl, wenn ayn Ainzlner für s +Volk stirbt.

15. Dyr Simen Peeters und non ayn Jünger giengend yn n Iesenn naachhin. Der sel Jünger war mit n Hoohpriester bekannt und gieng mit n Iesenn eyn n Hof von n Hoohpriesterpflast einhin.

16. Dyr Peeters aber blib herausst bei n Toor steen. Daa kaam der Jünger, seler Bekannte von n Hoohpriester, ausher, grödt mit dyr Pförtnerinn und naam önn Peetersn mit einhin.

17. Daa grödt de Pförtnerinn önn Peetersn an: "Werst diend nit aau ainer von dönn seine Jünger sein?" Er gantwortt: "Nän!"

18. De Dienstbotn und Schörgn hietnd syr ayn Kolnfeuer ankenddt und stuenddnd umydum und gwärmend si, weil s kalt war. Aau dyr Peeters hiet si dyrzuegstöllt und gwärmt si auf.

19. Dyr Hoohpriester gfraagt önn Iesenn zo seine Jünger und seiner Leer aus.

20. Dyr Iesen gantwortt iem: "I haan offenscheinig zo de Leut grödt. I haan allweil in dyr Samnung und in n Templ gleert, daa wo halt d Judn allsand yso zammkemmend. Nix haan i in n Ghaimen prödigt.

21. Was fraagst n +mi? Fraag diend die, die wo mi ghoert habnd! Die wissnd, was i gsprochen haan."

22. Auf dös hin gaab ainer von de Schörgn daadl yn n Iesenn ayn Wädschn und gregt si auf: "Yso rödst du mit n Hoohpriester?!"

23. Dyr Iesen gentgögnt iem: "Wenn s nit recht war, was i gsait haan, naacherd weis myr s naach; wenn s aber recht war, warum schlagst mi n dann?"

24. Dyrnaach gschickt n dyr Hänns gfösslter zo n Hoohpriester Kaiff.

25. Dyr Simen Peeters stuendd dyrweil an n Feuer und gwärmt si. Daa giengend

26. s n an: "Bist nit du aau ainer von seine Jünger?" Er glaugnt: "Nän!" Ainer von n Hoohpriester seine Schörgn, ayn Verwandter von dönn, yn dönn wo dyr Peeters s Oorn abghaut hiet, güberlögt: "Haan i di nit in n Gartn bei iem gseghn?"

27. Wider glaugnt dyr Peeters, und glei drauf gakraet ayn Goggl.

28. Umbb n Kaiffn brangend s önn Iesenn non in aller Frueh eyn s Richthaus. Sö selbn giengend nit eyn n Pflast einhin, däß s nit unrain werdnd, sundern s Oosterlämpl össn derffend.

29. Dösswögn kaam dyr Plätt zo ien ausher und gfraagt: "Was für ayn Anklag habtß n gögn dönn?"

30. Sö gantwortnd iem: "Wenn yr kain Schaecher wär, haetnd myr n dyr nit ausglifert."