24. Vater, laaß, wo i bin, allsand sein, die wost myr göbn haast! Sö sollnd meinn Rued seghn, dönn wost myr göbn haast, weilst mi schoon gliebst, non vor d Welt bschaffen war.
25. O grechter Vater, d Welt haat di nit dyrkennt, i aber kenn di; und die daa wissnd, däßst mi gschickt haast.
26. Deinn Namen haan i ien bekanntgmacht und tue n weiter kund, dyrmit dö Lieb, wost mir erwisn haast, in ien ist, und dyrmit aau i in ienen bin."