De Bibl auf Bairisch

Dyr Johanns 12:28-45 De Bibl auf Bairisch (BAI)

28. Vater, zaig dein Herrlichkeit!" Daa kaam ayn Stimm von n Himml abher: "I +haan s schoon zaigt, und i zaig s aau +wider."

29. Die, wo daa warnd und dös ghoernd, gmainend: "Dundert haat s." Anderne gsagnd: "Ayn Engl haat mit iem grödt."

30. Dyr Iesen gstöllt klaar: "Nit zwögns meiner kaam dö Stimm; +ös seitß gmaint.

31. Ietz werd über dö Welt grichtt. Dyr Fürst von derer Welt werd aushingschmissn.

32. Und wenn *i* über d Erdn erhoeht bin, gaa i allsand zo mir zueherzieghn."

33. Dyrmit gadeutt yr aau an, auf waffer Weis däß yr sterbn wurdd.

34. D Menig aber hielt iem zgögn: "Mir habnd diend aus n Gsötz ghoert, däß dyr Salbling eebig bleibn gaat. Wie kanst daa sagn, dyr Menschnsun müesseb erhoeht werdn? Wer +ist n der Menschnsun überhaaupt?"

35. Daa gsait ien dyr Iesen: "Grad ayn Zeitl non ist s Liecht bei enk. Löbtß in n Liecht, so langß is habtß, nit däß enk d Finster überrascht! Wer in dyr Finster wandlt, der waiß nit, wo yr hingraatt.

36. So langß non s Liecht habtß, solltß dran glaaubn, dyrmit däßß Kinder werdtß von n Liecht." Dös gakünddt ien dyr Iesen, und aft gieng yr und verbarg si vor ien.

37. Obwol dyr Iesen so vil Wunder vor ienerne Augn gwirkt hiet, gaglaaubnd s nit an iem.

38. Yso gsollt si dös Wort von n Weissagn Ieseien erfülln: "Trechtein, wer haat s glaaubt, dös, was myr künddt habnd? Wem ist d Macht von n Trechtein kund wordn?"

39. Warum s nit glaaubn kunntnd, gsait dyr Ieseien alsper:

40. "Blind haat s dyr Herrgot gmacht, und kumpft haat er ien Hertz, yso däß s mit de Augn nix seghnd und nit zuer Einsicht kemmend, dyrmit sö si aau nit bekeernd und i die Leut nit hailt."

41. Dös gsait dyr Ieseien, weil yr yn n Iesenn sein Herrlichkeit gschaut hiet. Iem gmaint yr dyrmit.

42. Dennert kaamend sogar vil von n Hoohraat zo n Glaaubn an iem, aber wögn de Mauchn gabkennend s is nit offen, nit däß s vermainsamt werdnd.

43. Däß s bei de Leut guet daasteend, war ien halt wichtiger, als däß s bei n Herrgot bsteend.

44. Und dyr Iesen rief aus: "Wer an mi glaaubt, glaaubt nit grad an mi, sundern aau an dönn, der wo mi gschickt haat.

45. Und wer mi seght, der seght dönn, der wo mi gschickt haat.