14. I bin dyr guete Hirt. I kenn de Meinign, und de Meinign kennend mi,
15. wie mi dyr Vater kennt und i önn Vatern. Mein Löbn gib i für d Schaaf.
16. I haan non anderne Schaaf aau, wo +nit aus dönn Stall seind. Aau die mueß i austreibn. Sö gaand auf mein Stimm lustern; dann geit s grad non ain Herdd und ainn Hirtn.
17. Von Noetn liebt mi dyr Vater, weil i mein Löbn hingib. Dös +krieg i aft schoon wider.
18. Niemdd entreisst s myr; nän, i laaß s aus freien Willn her. I haan d Vollmacht, däß i s hingib; i haan d Vollmacht, däß i s zrugghol. Yso haat s mir mein Vater auftragn."
19. Wögn derer Aussag fiengend d Judn +wider s Streitn an.
20. Vil von ien gsagnd: "Der ist diend von n Teufl bsössn; spinnen tuet yr halt! Ist y nit werd, däßß iem non zuelostß."
21. Anderne hieltnd dyrgögn: "Nän, yso rödt kain Bsössner nit. Kan ayn Aix denn yn aynn Blindn s Augnliecht göbn?"
22. Sele Zeit war z Ruslham dyr Templkirchtyg. Winter war s,