20. S Bött ist z kurz zo n Ausströcken und de Döck z schmalh zo n Einwickln.
21. Denn dyr Herr reisst an wie an n Berg Peryzim und tobt wie in n Gibeuner Tal, und zieght dös durch, was yr syr vürgnummen haat; und dös ist +wol öbbs, wo si allss drüber wundert.
22. Also ayn Rue ietz mit enkerner Fientzung; sunst werdtß non örger eingschnüert! Denn i haan s von n Herrgot, von n Hörerherrn, ghoert, däß allss zammghaut werd, wohinst aau schaust.
23. So, ietz lustertß enddlich aynmaal!
24. Ackert, öggt und saet denn dyr Bauer aynn iedn Tag?