15. Wer dyrwischt werd, werd dyrstochen; wem s einholnd, dönn dyrschlagnd s.
16. Vor ienerne Augn werdnd ienerne Kinder dyrbätzt, d Häuser ausgraaubt und d Weiber gnootzärrt.
17. Wisstß, d Medn stachlt i gögn Bäbl auf. Die kanst um Gold und Silber nit habn.
18. Ienerne Burschn schiessnd s über n Hauffen; ien dyrbarmt kain Kind in n Mueterleib non ayn Sogerer.
19. Wie s yn Sodham und Gmorren gieng, wie s dyr Herrgot gazstürt, yso gaat s mit Bäbl, dönn Klaiod unter de Reicher, yn n Gschmuck von de trutzignen Kaldauer.
20. Für bständig bleibt s ayn Oed; aau weit fürbaß werd s niemer besidlt. Nit aynmaal ayn Schwaiffer schlagt dort sein Zeltt auf; kain Hirt laasst dort sein Herdd lagern.
21. Grad Wüestnvicher hausnd daadl, und d Häuser seind voller Eignen. Straußn nistnd si daadl ein, und Feldteufln hupfend umaynand.
22. Grabtierer weuslnd in de Bäbler Pfläst; in de Lustschlösser hüenend Schäggl. Bald ist s so weit; Bäbl haat kain Müg niemer.