De Bibl auf Bairisch

Dyr Ierymies 7:9-22 De Bibl auf Bairisch (BAI)

9. Ös künntß decht nit ainfach steln, morddn, d Ee bröchen, Mainäid schwörn, yn n Bägl opfern und yn waiß grad was füre andern Götter naachhinlaauffen

10. und dann dyrherkemmen, mir in dönn Templ, der wo auf meinn Nam gweiht ist, dienen wolln und sagn: "Daa sein myr sicher!" - und dyrbei munter mit enkerne Grauln weitermachen!

11. Für enk ist diend scheint s dös Haus daader, was mir gweiht ist, ayn Raauberhöln wordn! Also guet - wenntß is yso habn wolltß! Dös sait dyr Herr.

12. Geetß halt auf Schilo, daa wo i früehers d Lostat für meinn Nam hiet, und schaugtß, wie i s dyrmit gmacht haan wögn de Sünddn von meinn Volk Isryheel!

13. Und i sag s enk: Ös seitß aau nit bösser, sait dyr Trechtein. I gröd enk zue wie yn aynn kranken Roß, aber ös gwolltß ainfach nix hoern. I haet enk grueffen, aber ös gantworttß nit aynmaal.

14. Dösswögn mach i s mit dönn Haus, dös was yn meinn Nam gweiht ist, und woß enk drauf verlaasstß, und mit dönn Land, wo i enk und enkerne Vorvätter göbn haan, netty yso wie mit Schilo.

15. I gaa enk yso verstoessn, wie i s mit enkerne Brüeder, dönn gantzn Naachgschlächt von n Effreim, taan haan.

16. Für dös Volk brauchst nit bettn! Fleeh nit für ien, und lög kain Fürspraach ein dyrfür, weil i dyr +glei sag, däß i nit los auf di!

17. Seghst n nit, was s in de Judauer Stötn und de Ruslhamer Gassnen treibnd?

18. De Kinder klaubnd s Holz zamm, d Mänder kenddnd s Feuer an, und d Weiber walglnd önn Taig, däß s yn dyr Himmlsküniginn Opferküechln bachend. Yn anderne Götter bringend s Trankopfer dar, däß s myr wee tuend.

19. Aber schneidnd sö syr dyrmit nit grad eyn s +aigne Fleish und machend syr +selbn ayn Schandd?, fraagt dyr Trechtein.

20. Drum, sait dyr Herr, mein Got, laaß i meinn Zorn und Grimm über dös Land kemmen, über Mensch und Vih, de Baeum überall und de gantze Ärn. Der wenn loosbricht, laasst yr si niemer bremsn.

21. Yso spricht dyr Hörerherr, dyr Got von Isryheel: Machtß is halt mit enkerne Brandopfer +glei wie mit de Schlachtopfer, und frösstß allss zamm!

22. Wie i enkerne Gönen aus Güptn aushergfüer, gschaf i ien nömlich von Brandund Schlachtopfer gar nix +an.