De Bibl auf Bairisch

Dyr Ierymies 50:32-46 De Bibl auf Bairisch (BAI)

32. So näsig wie s gwösn ist, ietzet fallt s, und niemdd hilfft iem meer auf. I kendd iem d Stötn an, und rund umydum brinnt aau non allss nider.

33. Yso spricht dyr Hörerherr: Unterdruckt werdnd d Isryheeler zamt de Judauer. Glaaubst, de Zwingherrn liessnd s aus? Fallt ien gar nit ein!

34. Aber iener Heiland ist mächtig; Hörerherr haisst yr. Er kümmert si um iener Sach und schaugt, däß Isryheel seinn Frid kriegt. Für de Bäbler freilich werd s brentzlig.

35. Zucktß ys Schwert gögn de Kaldauer, sait dyr Trechtein, und gögn de Bäbler und seine Fürstn und Weisn!

36. Nider mit de Waarsager; naacherd kimmt s auf, däß nix dran ist! S Schwert aau über d Harstner, däß s grad non yso dyrkemmend!

37. S Schwert aau über d Roß und Wägn und seine Hilffstruppn allsand, däß sö si scheuhend wie Weiber! So, und d Schätz, die ghoernd ietz plündert!

38. Lögtß ien de Kendln trucken, yn dönn Land voll Götznbilder! Wenn s dyr Schröckn trifft, werdnd s glei ganz taeumisch.

39. Schäggl und Grabtierer gaand aft daadl hausn; Straußn laassnd si daadl nider. Nie meer werd s bewont; kain Mensch will daadl ie bleibn.

40. Wie dyr Herrgot ainst Sodham, Gmorren und de Gard vernichtt haat, sait dyr Trechtein, grad yso wont aau +dort niemdd meer, kain Mensch.

41. Ayn Risnvolk tricht aus n Nordn auf, und männig Künig zieghnd dyrher von n End der Erdn.

42. Mit n Pfeilbogn und dyr Lantzn kemmend s; grausam seind s und barmungsloos. Iener Weiggschrai braust wie s Mör, wenn s dyrherrumplnd mit de Roß, pfrait, däß s di anpackend, Bäbl.

43. Bal dyr Bäbler Künig dös hoert von ien, kimmt iem dyr Taterer; ängstn tuet yr si und zitern wie ayn Weib in Kindsnoet.

44. Wie ayn Leeb, wo aufherkimmt aus n Jordndicket eyn d Wunn und Wisnen, so gaeh jag i s dyrvon, durch dönn, wo i myr dyrkoorn haan. Denn wer wär wie i und zug mi zuer Rechnschaft? Wo wär der Hirt, wo s mit mir aufnaem?

45. Drum lostß, was sir dyr Trechtein gögn Bäbl zrechtglögt haat und was yr syr gögn Kaldau vürgnummen haat: Verschlöppen gaat myn d Hüetterbuebn, und yn ienerner Waidschaft graust grad non vor ien.

46. Wenn gschrirn werd: "Gfalln ist Bäbl!", dyrbibnt d Erdn; und iener Helfiogschrai hoert myn bei de Dietn.