De Bibl auf Bairisch

Dyr Ierymies 36:5-22 De Bibl auf Bairisch (BAI)

5. Weiter gschafft dyr Ierymies yn n Bäruch an: "I derf ja nit eyn n Trechtein seinn Templ einhin.

6. Also gee +du hin und lis yn de Leut eyn n Fasttag in n Herrn seinn Haus yn n Trechtein seine Worter vür, wie i s dyr dargsagt haan. Schaug, däßst aau die dyrwischt, wo von n Land einherkemmen seind!

7. Öbby fleehend s ja vor n Trechtein um Barmung und stöckend um von ienern Lumpnlöbn. Dyr Trechtein haat ja ankündigt, däß yr dös Volk in seinn Gluetzorn schwaer straaffen gaat."

8. Dyr Bäruch Neriesnsun gmacht s gnaun yso, wie s iem dyr Weissag Ierymies angschafft hiet, und laas in n Templ yn n Trechtein seine Worter aus dönn Buech vür.

9. Eyn n fümftn Jaar von n Judauer Künig Joiykim Josiesnsun war in n neuntn Maanet aynmaal ayn Fastn vor n Trechtein für d Ruslhamer ausgrueffen, und aau für allsand Judauer, däß s dyrzue eyn d Stat einherkemmend.

10. Ietz laas dyr Bäruch in n Herrn seinn Templ yn n gantzn Volk yn n Ierymiesn seine Worter vür, und zwaar in dyr Halln von n Gemeriesn, yn n Sun von n Kantzler Schäfän, in n obern Vorhof bei n Neuen Templtoor.

11. Wie dyr Michen, dyr Sun von n Gemeriesn Schäfänsun, dös allss yso aus dönn Buech ghoert hiet,

12. graist yr gschwind abhin eyn s Gschloß eyn de Kantzlern. Dort warnd grad allsand hoohen Amptner bei ayner Sitzung beinand, dyr Kantzler Elischämen, dyr Deleien Schemeiennsun, dyr Elnant Ächborsun, dyr Gemeries Schäfänsun, dyr Zidkies Hänyniesnsun und de andern Amptsleut allsand.

13. Dene gverzölt dyr Michen allss, was dyr Bäruch yn n Volk yso aus dönn Buech vürglösn hiet.

14. Daa gschickend die Amptner allsand önn Judi, önn Sun von n Nettyniesn, Schelymiesn und Kuschi zo n Bäruch und liessnd iem sagn, er solleb sofort kemmen und dös Buech mitnemen, aus dönn wo yr yn n Volk vürglösn hiet. Daa naam dyr Bäruch Neriesnsun glei dö Rolln und gieng hin.

15. Sö gsagnd zo iem: "So, ietz sitz di nider und lis s üns vür!" Und dös +taat dyr Bäruch aft.

16. Wie s dös allss ghoernd, wurd ien allweil schieher; und sö gsagnd zo n Bäruch: "Also, dös müess myr schoon allss yn n Künig sagn."

17. Sö gfraagnd önn Bäruch: "Sag aynmaal, wie bist n auf dös allss kemmen? Dös haat dyr er dargsagt, older?"

18. Dyr Bäruch gaab ien an: "Ja, dyr Ierymies haat myr s dargsagt; und i haan s halt mit Tintn in dös Buech einhingschribn."

19. Daa gsagnd die Amptner yn n Bäruch: "Du; verstöck di eyn Ort, und dyr Ierymies aau! Tauchtß unter!"

20. D Amptner brangend de Buechrolln in n Kantzler Elischämen seinn Ingl unter und giengend zo n Künig eyn n Pflasthof und gverzölnd iem allss.

21. Daa ließ dyr Künig dö Rolln von n Judi aus n Kantzler Elischämen seinn Ingl holn; und dyr Judi laas yn n Künig und yn de Amptner, wo um önn Künig umydum warnd, draus vür.

22. Es war Winter, eyn n neuntn Maanet; und dyr Künig gsitzt in dyr Sunnenkammer mit aynn einghaitztn Öferl vor seiner.