De Bibl auf Bairisch

Dyr Ierymies 13:1-16 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dös haat myr dyr Trechtein angschafft: Kaauf dyr aynn leinern Gürtl und schnall dyr n umher, aber schau, däß yr nit naß werd!

2. Daa gakaauf i myr ainn, wie s myr dyr Herr auftragn hiet, und glög n an.

3. Und non aynmaal spraach dyr Trechtein zo mir:

4. Nimm dönn Gürtl, wost kaaufft und umhergschnallt haast, wandert eyn n Euffret umhin und verstöck n daadl in ayner Klumpsn!

5. Daa gieng i und verbarg n an n Euffret, wie s dyr Herr angschafft hiet.

6. Ayn hübschs Zeitl spaeter gsait myr dyr Trechtein: Ietz geest eyn n Euffret umhin und holst dönn Gürtl, dönn wost daadl verstöckt haast, wie i s dyr angschafft hiet.

7. Daa gmach i s yso und haet n dortn gsuecht. Der Lenddner aber war hin und niemer zo n Brauchen.

8. Ietz gsait myr dyr Trechtein weiter:

9. Yso spricht dyr Herr: Netty yso laaß i dö gantze Hoohfart von Judau und Ruslham vergeen.

10. Dös Lumpnvolk waigert si, auf mi z lustern, tuet, was s +gern tuet, und haat s mit anderne Götter, dient ien und bett s an; ietz sollt s +aau werdn wie ayn Lenddner, dönn wo myn zo nix meer brauchen kan.

11. Denn wie si ayn Gürtl föst an n Leib von n Man anschmiegt, grad yso haet i s gern ghaat, däß si allsand Judauer +mir anschmugnd, sait dyr Herr, däß s mein Volk, mein Ruem, Eer und Zier wärnd. Die gwollnd aber nity.

12. Ietz richt ien dös aus: Yso spricht dyr Trechtein, dyr Got von Isryheel: Ayn ieds Laegl kan myn voll Wein machen. Wenn s aft drauf sagnd: "Mein, gscheid ist der! Wie wenn myr dös nit +selbn wissetnd!",

13. naacherd antwortst ien: Yso spricht dyr Herr: I mach de gantzn Leut von dönn Land bsuffen, aau de Künig auf n Dafetntroon, de Priester, d Weissagn und allsand Ruslhamer.

14. I zhau s, ainn an n Andern, Vätter und Kinder, wie s hergeend, sait dyr Trechtein. I laaß kainn aus und verschoon niemdd; nän, erbarmungsloos rott i s aus.

15. Lostß und mörktß auf! Seitß nit so hoohmüetig; schließlich rödt dyr Herr!

16. Eertß önn Trechtein, enkern Got, ee wenn s dunkl werd, nit däßß aft eyn de Berg recht umaynandfalltß! Daa känntß naacherd ayn Liecht brauchen, aber er laasst s grad stokfinster werdn.