13. Haet i gmaint, bösser wurdd s, wenn i aft lig, haet mi schoon gfreut auf s Bött, Bissleyn aynn Frid,
14. dann schickst aynn Traaum dyrher, wirr und voll Quaal, dann machst myr Bang in n Schlaaf, schickst gar de Trud.
15. Wenn s mi dyrwürget, ja, gäng y dös non! Halbtoot, wie i ietz bin, dös ist kain Weis.
16. Ietz mueß ayn Rue sein; i sag grad: 'Mir glangt s!' Drae myr önn Wechsl zue; s haat doch kainn Sin!
17. I verstee ee nit, wasst daa dyrmit mechst: Tuest di mit n Menschn abhin; was ligt dyr n dran?
18. Kaaum haat ainn Schrit er taan, weigst n schoon an. Tag für Tag lurst auf iem: 'Was macht yr ietz?'
19. Schaug diend ain Maal grad wögg; gunn myr ayn Rue! Iewet verschnaufen grad, dös wär ayn Gschicht!
20. Und wenn i gsündigt haan, was juckt dös di? I main, du pässt grad drauf, däß öbber faelt. Ainn in dyr Reissn habn, baut di dös auf? Older was haast dyrvon, wenn i verfall?
21. Känntst nit ganz ainfach sagn: 'Iem ist vergöbn.'? Was ist dyrbei, wennst d Schuld mir ainfach streichst? Dann schub i ab und wurdd wider zo Staaub. Wennst mi aft suechen taetst, wär i dyrhin."