1. S Menschnlöbn ist doch ayn ainziger Kampf. Hin fliesst sein Löbn wie yn n Tägler dös sein.
2. Bsaessngleich lechetzt yr um ayn Ögg Schat. Täglergleich wartt yr schoon: 'Wann geit s ayn Geld?'
3. Maanet um Maanet fliesst farchtig dyrhin; Nacht um Nacht kenn i nix, Laid grad und Schmertz.
4. Lög i mi hin, sag i: 'Wär s non grad Frueh!' Schlaaffen kan ee i nit, bring kain Aug zue.
5. D Würm habnd meinn Leib befalln, Rufenn und Schwern; d Haut ist voll Blerrn und wund, aittrig und seer.
6. S Löbn kanst vergössn, so schnell schiesst s dyrhin. Ietzet geet s Grabnbach zue - grad non ayn Äucht.
7. Herrgot, mein Löbn ist decht grad non ayn Hauch! I segh diend nie in n Löbn wider öbbs Guets.
8. Nän, i bin abgschribn schoon bei allsand Leut; suechetst mi du dann gar, bin i schoon furt.
9. Wolend geend Wolkenn? Verwaen tuet s dyr Wind. Kennt d Seel in n Toodsreich denn nonmaal aynn Länx?
10. Mir ist kain Ruggkeer gschribn; d Haimet, vergiß s!