21. Haet i aynn Waisn druckt, öbbenn mit Hilf gar von n Gricht?
22. Dann fall myr d Schultter aus; dann krach dyr Arm mir ab!
23. Herrgot, verdirb mi dann, spil aus deinn Rued!
24. Haan i ayn Gold vergott? Haan i gmaint, dös wär mein Allss?
25. War s Gerstl s Wichtigste, däß i vil zammgrafft haan gar?
26. Bin i dyr Maanscheinpracht older dyr straaletn Sunn
27. bannen mit n Aug naachgfolgt; haet i s aft öbbenn vereert?
28. Dann wär i grichtsmaessig; i haet önn Herrgot glaugnt.
29. Bin i recht schadnfroo gwösn bei yn aynn Feind? Öbbenn haan gsignumftt i, däß s iem so dröckig geet, nit?
30. Nän, mir ist nix bewusst; nie haet aynn Feind i verfluecht.
31. Haetnd meine Eehaltn gsait: 'Bei n Hieb, daa kriegst nit gnueg Fleish.'?
32. Kain Gast gmueß draussn bleibn; d Wandrer lued allweil i ein.
33. Haet i mein Sündd vertuscht, wie s freilich gern taan werd?
34. Gmueß i verstöcken mi gar vor de Leut? Dös geit s ja aau grad gnueg, däß schoon d Verwandtschaft ain scheuht!
35. Lost n daa niemdd auf mi? Mueß i s dyr schriftlich göbn, Herr? Haet i s grad schwarz auf weiß, ob was dyr Gögner mi zeiht!
36. Dös derffet ieds erfarn; d Anklagschrift bräng myr kain Schandd.
37. Daa gaeb s kainn dunkln Punt, brauch nit verstöcken mi.
38. Nit aynmaal s Feld von mir kännt myr daa an. Klagt mi mein Acker an, haltnd s myr d Furchenn gar vür,