18. Dyr Herrgot packt mi bei meinn Gwand mit Urgwalt und schnüert mi ein, wie wenn s mit n Gürtl wär.
19. Er gstürt eyn s Koot mi ein; wie Staaub und Aschn bin i.
20. I haet schoon gschrirn zo dir, doch umysünst. Zwaar stee i daa, doch bin i für di Luft, scheint s.
21. Mein Feind bist wordn; du mechst ys mir gscheid zaign.
22. Du schickst aynn Wind und willst mi wol mit n Sturm verreissn.
23. I waiß s, du weist önn Tood mir zue, wie halt allsand.
24. Aus de Trümmer derf i dennert non dir deuttn? Gar werdn tuet s; daa kan i diend non schrein?
25. I saget nit, wenn i nit allweil Mitlaid ghaat haet, wenn i nit bärmig gwösn wär, daa wo s wer gabraucht.