19. Dyr Kuscher Tops steet drüber so weeng auf wie ayn Gold.
20. I wisset doch gern draufer, wo d Weisheit, d Einsicht wont!
21. Si mueß wol ferr von üns sein, daa wo kain Vogerl singt.
22. Fraagn myr önn Baindlkraamer; villeicht waiß s der! Doch der waiß aau nit meerer: 'Haan grad ayn Leumung ghoert.
23. I pröblet s decht bei n Herrgot, denn der kan s sagn, wo s wont.
24. Der kennt ieds Ögg, iedn Winkl, wo unter n Himml ist.
25. Wie Wind und Rögn er schuef, daa glögt yr s föst.' Yso mueß s waarhaft gwösn sein, schoon bei dyr Bschaffung war s:
26. 0
27. Mit n Wasser, Bliz und Wöter gmacht er aau d Weisheit mit.
28. Zo n Menschn aber spraach yr: 'Ietz wennst önn Trechtein firchtst, und wennst dös Boese bleibn laasst, dann haast ys gneusst!'"