18. Was yr grafft haat, mueß yr zrugggöbn; ieder Gnuß ist iem versagt.
19. Arme gmüessnd dyrfür blüettn; seine Häuser, allss war graaubt.
20. Kan der Krüppl denn nie gnueg kriegn? Dös röcht si aft bitter non!
21. Zammgschluckt haat yr, was grad hergieng; doch i sag, dös tuet kain Guet!
22. Trotz alln rutscht yr ab eyn s Elend. Er ist ietz de örmste Sau.
23. Wenn yr mampft non, laasst dyr Herrgot über iem sein Zorngricht loos.
24. Flüchtt yr vor aynn eisern Harnasch, trifft n schoon dyr eeher Pfeil.
25. Zieght yr n ausher unter Höllnquaaln, kimmt de Toodsangst über iem.
26. Pöch und Schwefl seind iem aufgsötzt; dran kimmt, was non blibn iem ist.
27. Und dyr Himml döckt sein Sündd auf, d Erdn baeumt si gögn iem auf.
28. Allss werd wögggschwaibt, was yr gspart haat; gspraitt werd allss, wenn s Zorngricht kimmt.
29. Werst ys seghn, so geet s yn n Fräfler; dös haat iem dyr Herrgot gschribn!"