1. Eyn n Fümftn Söxtn von n söxtn Verbannungsjaar gsitz i in meinn Haus, und i hiet d Judauer Dietwärt auf Bsuech. Daa naam mi auf aynmaal d Macht von n Trechtein, meinn Got, in Bsiz.
2. Daa saah i ayn Gstaltt, wo wie ayn Mensch ausgschaugt. Unterhalb seine Hüffn, older was s war, war s aus Feuer, und oberhalb wie ayn glantzets, glüehets Schmeid.
3. Er gströckt ayn Art Hand aus und gapackt mi bei de Haar her. Und dyr Geist ghöbt mi eyn d Luft und brang mi auf Ruslham. Dös war allss non dö Schau umbb n Herrgot. Dyr Geist brang mi auf Ruslham an s innerne Nordertoor, daa wo dös Bild steet, auf dös wo dyr Herrgot eifert.
4. Dort saah i dö mächtige Erscheinung von Isryheel seinn Got wider, wie dyrselbn eyn dyr Braittn hindan.
5. Er gsait zo mir: "Menscherl, schau naach Nordn!" Dös taat i, und daa saah i norder n Toor bei n Eingang dönn Altter mit dönn Bild, auf dös wo dyr Trechtein yso eifert.
6. Er gsait zo mir: "Menscherl, seghst dös, was die daa treibnd? Ayn sölcherne Schweinerei begeend d Isryheeler daader, und eyn +mein Heiligtuem geend s +nit einhin! Aber daa seghst aft non vil gräuslicherne Sachenn."
7. Aft brang yr mi zo n Eingang von n Templvorhof. Daa saah i, däß in dyr Mauer ayn Loch war.
8. Er gsait myr: "Menscherl, brich d Mauer ab!" Dös taat i, und daa gieng ayn Toor her.
9. Daa gmaint yr: "Ietz geest einhin und schaugst dyr die Bluetsgrauln an, wo s daa drinn begeend."
10. Daa gieng i einhin und saah aynn Hauffen Bilder von abscheuhliche klaine und groosse Vicher und allsand Götzn von de Isryheeler yso. Rund umydum warnd s eyn d Wand eingritzt.
11. Sibzg isryheelische Dietwärt stuenddnd dyrvor, drunter aau dyr Jäsynies Schäfänsun. Ayn ieder hiet sein Rauckfässl eyn dyr Hand, und dyr Waaß von de Weihrauckwolkenn stig eyn d Hoeh.
12. Daa gsait yr zo mir: "Haast dös gseghn, Menscherl, was de isryheelischn Dietwärt haimlich treibnd, ayn ieder in dyr Kappl von seinn Götzn? Die mainend, dyr Trechtein saegh s nit; er habeb ja s Land verlaassn."