13. Wenn aft de Dyrschlagnen überall bei ienerne Götznbilder und Ältter umaynandflackend in de Nimetn eyn de Hoehn obn, unter allsand üeppignen Baeum und schatignen Aichenn, überall, wo s halt yn ienerne Götzn allsand recht dargrauckt habnd, naacherd gaand s schoon gneussn, däß i dyr Herr bin.
14. I schlag gögn ien loos und mach iener gantzs Land zo ayner Oed, von n tieffn Sundn hinst eyn n äusserstn Nordn. Dann kennend s, däß i dyr Herr bin.