19. Aft brang mi der Man mit n Ellnstab durch dönn Eingang auf dyr Toorseitt zo de heilignen Priestergädn norder n Templ, und zwaar ganz eyn n Wöstn hinterhin.
20. Dortn gsait yr zo mir: Also, daader kochend de Priester s Schuld- und Sündopfer und bachend s Speisopfer, däß s is nit eyn n Vorhof aushinbringen müessnd und s Volk eyn n Weihbann zugnd.
21. Aft gweist yr mi eyn n Vorhof aushin und gazaigt myr seine vier Ögger. In aynn iedn Ögg war non ayn kläinerner Hof.
22. An all vier Ögger von n Vorhof warnd klaine Höf mit zwainzg Elln Löng und fuchzöhen Elln Bräitn.