8. Ös aber, ös Isryheeler Berg, solltß wider grüen werdn und aynn Fand tragn für mein Volk Isryheel, weil dös nömlich bald wider zruggkimmt.
9. I gaa mi wider um enk annemen und kümmern, und aft werd auf enk wider ganz gwon gackert und gsaet;
10. und i schau, däß s wider dicht besidlt ist, von allsand Isryheeler halt. D Stötn werdnd wider bewont und de Getrümmer aufbaut.
11. Aynn Hauffen Menschn und Vicher sach i auf enk wonen, und fruchtbar gaand s sein und si meern. I kümmert mi schoon drum, däßß wider yso bewont seitß wie früehers; und gar non meerer Guets tue i enk. Dann gaatß is kennen, däß i dyr Trechtein bin.
12. Männig Leut bring i enk zue, mein gantzs Volk Isryheel. Sö gaand enk als iener Uedl in Bsiz nemen, und dös bleibtß und gaatß enkerne Bewoner nie meer verliesn.