1. Yn n Herrn sein Wort ergieng an mi:
2. Menscherl, sing ayn Trauerlied über Türs!
3. Sag zo Türs: Du wonst an dyr Pfortn zo n Mör, kaeuffltst mit de Völker und kimmst weit eyn de viln Insln danhin. Yso spricht dyr Trechtein, mein Got: Türs, du haltst di für ayn Schöf, wie s nit schoener sein kännt.
4. Mittn in n weitn Mör haast dein Hauswelt. Die, wo di baut habnd, habnd waarhaft öbbs Ainmaaligs gschaffen.