De Bibl auf Bairisch

Dyr Auszug 4:17-31 De Bibl auf Bairisch (BAI)

17. Und nimm dönn Stecken eyn d Hand! Daa dyrmit gaast de Zaichen vollbringen."

18. Drauf gakeert dyr Mosen zo seinn Schweher Jitro zrugg. Er gsait zo iem: "I mechet zo meine Brüeder auf Güptn umhinschaugn. I wisset gern, ob s non löbnd." Dyr Jitro gantwortt yn n Mosenn: "Ja, gee non!"

19. Dyr Herr spraach zo n Mosenn z Midjan: "Mach di auf und keer auf Güptn zrugg. Allsand, wo dyr naach n Löbn trachtt habnd, seind toot."

20. Daa gholt dyr Mosen sein Weib und seine Sün, gsötzt s auf aynn Ösl aufhin und troch furt, auf Güptn zue. Yn n Herrgot seinn Stab ghabt yr eyn dyr Hand.

21. Dyr Herr spraach zo n Mosenn: "Wennst ietz auf Güptn zruggkeerst, naacherd mörkst dyr allsand Wunder, wo i dyr zaigt haan, und wirkst ys vor n Färgn! I mach n bokbainig, yso däß yr s Volk nit furtlaasst.

22. Aft saist zo n Färgn: 'Dös spricht dyr Trechtein: Dyr Isryheel ist mein öltester Sun.

23. I sag dyr s: Laaß meinn Sun zieghn, däß yr mi vereern kan. Waigertst di aber, dann bring i deinn eerstgebornen Sun um.'"

24. Unterwögs, daa wo yr gligert, traat dyr Herr yn n Mosenn entgögn und gwill n umbringen.

25. Daa naam de Zippora ayn Stainmösser, schnit yn irn Sun d Vorhaut ab, gaglangt dyrmit yn n Mosenn an d Hächsn anhin und gsait: "Ayn Bluetbräutgam bist myr."

26. Glei ließ iem dyr Herr ayn Rue, wie s gsait: "ayn Bräutgam, wo durch s Bluet beschirmt werd". Dös haat öbbs mit dyr Beschneidung z tuenn.

27. Inzwischn trueg dyr Trechtein yn n Ärenn auf, yn n Mosenn eyn dyr Wüestn hindan zgögnzgeen. Daa gieng yr, traaf n bei n Gotsberg und gabusst n.

28. Dyr Mosen gverzölt yn n Ärenn dös von dönn Auftrag, mit dönn wo n dyr Herr gschickt hiet, und dös von de Zaichen, wo yr iem befolhen hiet.

29. Daa giengend dyr Mosen und Ären zo de Dietwärt von de Isryheeler und gversammlnd s allsand.

30. Dyr Ären gäfert vor ien alle Worter, wo dyr Herr yn n Mosenn gsait hiet; und dyr Mosen vollbrang die Zaichen vor de Augn von n Volk.

31. Daa gaglaaubt s Volk. Wie s ghoernd, däß si dyr Herr um d Isryheeler angnummen und iener Elend gseghn hiet, gvernaignd sö si und warffend si vor iem nider.