De Bibl auf Bairisch

Dyr Auszug 23:6-21 De Bibl auf Bairisch (BAI)

6. Du sollst yn n Armen sein Recht vor n Gricht nit beugn.

7. Werd daa gmäncklt und gmauschlt, tue ja nit mit dyrbei! Bring nit aynn Unschuldignen und Grechtn um s Löbn; denn i, dyr Herr, sprich kainn Schuldignen frei.

8. Laaß di nit bestöchen, denn dös macht Sehete blind und geet auf Köstn von n Unschuldignen!

9. Aynn Fremdling sollst nit ausbeuttn. Ös wisstß is diend selbn, wie s mit aynn Fremdling ist; ös seitß ja selbn z Güptn ain gwösn.

10. Söx Jaar lang kanst in deinn Land saen und ärnen;

11. in n sibtn aber laasst ys braach lign und baust ys nity. De Armen sollnd syr dyrvon öbbs holn und önn Rest meinetwögn de wildn Vicher. Dös Gleiche giltt aau für d Weinleittnen und Ölbaeum.

12. Söx Täg kanst dein Arecht tuen, eyn n sibtn aber sollst rue'n, dyrmit dein Rind und Ösl ausrastnd und deine Eehaltn und Fremdn bei enk dyrkickt werdnd.

13. Mörktß auf allss auf, was i enk gsait haan! Önn Nam von aynn andern Got solltß nit ausspröchen; von öbbs Sölchern werd gar nit grödt.

14. Dreumaal eyn n Jaar sollst myr ayn Föst feiern.

15. Dös wär aynmaal s Lienshbrootföst. In n Ärngib sollst um de Zeit, wie i s dyr angschafft haan, sibn Täg lang ayn Lienshbroot össn. In dönn Maanet bist ja aus Güptn auszogn. Und däß myr niemdd mit laere Höndd vor mir erscheint!

16. Dann habn myr non s Eerstfandföst, wennst önn eerstn Fand von deiner Saat einbrungen haast, und s Ärndankföst eyn n End von n Jaar, wennst allss eingföxnet haast.

17. Dreumaal eyn n Jaar sollnd deine Mannen allsand vor n Herrn erscheinen.

18. Bei n Schlachtn sollst s Bluet von meinn Opfer nit über ayn ghöflts Broot rinnen laassn. D Fäistn von meinn Föstopfer derf nit hinst eyn d Frueh lignbleibn.

19. Von de Eerstlingsfrücht von deinn Feld bringst de schoenstn eyn n Templ von n Trechtein, deinn Got. Ayn Gaißkiz sollst nit in dyr Milich von seiner Mueter kochen.

20. I gaa aynn Engl schicken, der wo dyr vorausgeet. Er sollt di unterwögs schützn und di daa hinbringen, wo i myr ausgschaugt haan.

21. Acht auf iem und hoer auf sein Stimm; röd iem nit dyrgögn! Dös dyrpacket yr nit, wenntß enk auflainetß; in iem ist mein Nam gögnwärtig.