34. aft sollt dyr Brunnbsitzer dös ersötzn; er mueß s yn n Aigner von n Vich zaln und kan s Vich ghaltn.
35. Wenn ayn Rindvich dös von aynn Andern dyrstoesst, sollt myn dös löbete verkaauffen und önn Erloes auftailn; aau dös verröckte sollt myn tailn.
36. Wenn s aber dyr Aigner von früehers her wissn künnen haet, däß s schlagt und stoesst, und zamtdönn nit aufpässt haat, sollt yr s ersötzn, Rind um Rind; dös verröckte kan yr syr ghaltn.