43. Dyr Herr spraach zo n Mosenn und Ärenn: "Dös schreib i enk für Oostern vor: Kain Haid derf daa mitössn,
44. wol aber ayn ieder zuekaauffte Bsaess, bald yr beschnitn ist.
45. Beisaessn und Miettling sollnd nit mitössn.
46. Gössn werd s daa, wo s hinghoert. Tragtß nix von n Fleish aus n Haus! Und kain Bainling derf iem zbrochen werdn.
47. Dös giltt für de gantze Gmain Isryheel.
48. Löbt bei dir ayn Fremdling, der wo s Oosterföst zuer Eer von n Herrn feiern will, mueß si er und allsand Mannetn von de Seinn beschneidn laassn; aft kan yr mittuen. Er ghoert dann voll dyrzue.
49. Für de Einhaimischn und de Zuegraistn sollt dös gleiche Gsötz geltn."
50. Alle Isryheeler taatnd, was dyr Herr yn n Mosenn und Ärenn auftragn hiet.
51. Gnaun eyn seln Tag haat dyr Herr d Isryheeler aus Güptn aushergfüert.