De Bibl auf Bairisch

Dyr Auszug 12:16-33 De Bibl auf Bairisch (BAI)

16. Eyn n eerstn und sibtn Tag halttß ayn weihe Samnung. Eyn dene Täg werd nix garechtt, ausser däßß enk halt s Össn herrichttß!

17. Halttß s Lienshbrootföst; denn gnaun eyn dönn Tag haan i enkerne Stämm aus Güptn befreit. Machtß dös zo aynn föstn Herkemmen und feiertß n von Kunn zo Kunn.

18. In n eerstn Maanet von n Vierzöntn auf Nacht hinst eyn n Ainyzwainzigstn auf Nacht össtß ayn Lienshbroot!

19. Sibn Täg lang derf in enkerne Häuser kain Dämpfl nit sein; denn ayn Ieds, wo ayn gwons Broot isst, ob Bekeerter older Geborner, sollt aus dyr Gmain Isryheel ausgmörtzt werdn.

20. Össtß also ja nix mit Dämpfl! Woß aau wontß, solltß grad ayn Lienshbroot össn.'"

21. Daa rief dyr Mosen allsand Dietwärt von Isryheel zamm und gschafft ien an: "Holtß enk Schaaf older Hetn für enkerne Heiwischer und schlagtß s Oosterlämpl!

22. Nemtß aynn Ispnzweig, tauchtß n in ayn Schüssl mit Bluet ein und streichtß ains auf dyr Seitt und obn eyn n Türstok anhin! Hinst eyn d Frueh derf von enk niemdd aus n Haus geen.

23. Dyr Trechtein geet umaynand, um de Güptn z schlagn. Wenn yr s Bluet eyn de Türstöck dran seght, laasst yr enk aus. Er laasst önn Schlaher nit eyn d Häuser einhin und schaugt, däß yr enk nix tuet.

24. Halttß enk daa dran! Ayn fösts Herkemmen sollt dös werdn für allsand Kunner.

25. Wenntß in dös Land kemmtß, dös wo enk dyr Herr herghaissn haat, naacherd halttß die Täg!

26. Und wenn enk enkerne Kinder aynmaal fraagnd, was dö Regl bedeutt, dann

27. sagtß ien: 'Dös ist s Oosteropfer; mir feiernd, däß dyr Herr durchhingangen ist z Güptn und de Güptn gschlagn, ünserne Häuser aber verschoont haat.'" S Volk gspraitt si draufhin vor iem.

28. Aft giengend d Isryheeler zue und taatnd dös, was dyr Herr yn n Mosenn und Ärenn angschafft hiet, gnaun yso.

29. Z Mitternacht ließ dyr Trechtein allsand Eerstgebornen sterbn, von n Kroonprintzn, yn n Färgn seinn Eerstn, hinst eyn n Eerstgebornen von n Zuchthäusler und de Eerstgeburtn von n Vih.

30. Daa stuendd dyr Färg, seine Amptsleut und allsand Güptn non bei dyr Nacht auf; und reern und weusln taatnd s, weil s nit ain Haus gaab, daa wo nit ayn Sterbfall gwösn wär.

31. Non in dyr Nacht ließ dyr Färg önn Mosenn und Ärenn rueffen: "Auf, furt mit enk aus meinn Volk, ös Zween und d Isryheeler! Geetß und vereertß önn Trechtein, wieß gsait habtß.

32. Aau enkerne Schaaf, Gäiss und Rindvicher künntß mitnemen, wieß gmaint habtß. Geetß und bettß aau für mi!"

33. De Güptn warnd ietz recht drauf aus, däß s schläunigst giengend, weil sö syr gsagnd: "Sünst geen myr allsand non drauf."