Dyr Auszug

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40

De Bibl auf Bairisch

Dyr Auszug 1 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dös seind d Isryheeler, wo mit n Jaaggenn mitaynand auf Güptn kemmen warnd, ayn Ieder mit seine Leut:

2. dyr Rub, Simeun, Brend, Juden,

3. Isyhär, Zebylon, Bengymein,

4. Dänn, Näftl, Gäd und Äscher.

5. Mitaynand warnd s sibzg Leut, wo allsand von n Jaaggenn abgstammend. Dyr Joseff war ja schoon z Güptn.

6. Mit dyr Zeit warnd dyr Joseff, seine Brüeder und d Leut von daamaals gstorbn.

7. Aber d Isryheeler warnd fruchtbar und gmeernd si starch, yso däß s draufer s Land gabvölkernd.

8. Z Güptn kaam ayn neuer Künig hin, der wo von n Joseff nit meer gwaiß.

9. Er gsait zo n Volk: "D Isryheeler wärnd y glei meerer und störcher als wie mir!

10. Daa haisst s aufpässn! Mir müessnd üns gögn ien öbbs ausdenken, nit däß sö si allweil non störcher vermeernd. Wenn ayn Krieg ausbricht, känntnd s zo n Feind helffen, gögn üns kömpfen und sir s Land unter n Nagl reissn."

11. Sö gsötznd Froonvögt drüber ein, däß s is mit Zwangsarecht peinignend. Sö gmüessnd für n Färgn d Stötn Pittom und Ramshaus als Vorraatslager baun.

12. Aber ie örger däß myn s gunterdruckt, um dös meerer wuexnd s und gabraittnd si aus, yso däß de Güptn vor ien dyr Graul gapackt.

13. Schließlich wurdnd d Isryheeler vollends zo Bsaessn gmacht.

14. S Löbn wurd ien gallhänddig gmacht durch Froonarecht mit Laim und Ziegln und auf de Felder. Yso wurdnd d Isryheeler voll eyn de Bsaessnarecht einhinlaassn.

15. Yn de heberischn Höfangenn, dyr Schifry und Puhy, gebot dyr Färg:

16. "Pässtß auf; wenntß bei de Heberinnen höfammtß, naacherd schaugtß, was s ist! Ist s ayn Bue, naacherd raeumtß n weiter! Ayn Dirndl wenn s ist, künntß is laassn aau."

17. Aber d Höfangenn farchtnd önn Herrgot und taatnd nit dös, was ien angschafft war von n Färgn, sundern liessnd de Büebleynn eyn n Löbn.

18. Daa rief dyr Färg d Höfangenn und gfraagt s: Was sollt ietz dös, däßß de Buebn doch überlöbn laasstß?"

19. D Höbammenn gantwortnd yn n Färgn: "Bei de Heberinnen ist dös nit wie bei de Güptinnen; dös seind schoon Hörte; daa wenn d Höbamm kimmt, ist s Kind schoon löngst daa."

20. Yso wuechs s Volk weiter und wurd recht starch. Und aau yn de Höfangenn taat dyr Herrgot allss Guete;

21. und weil s önn Herrgot farchtnd, gschenkt yr ien aynn reichn Kindersögn.

22. Dösswögn befalh dyr Färg yn n gantzn Volk: "Allsand neugebornen Buebn von de Heberinnen schmeisstß eyn n Fluß einhin! De Dirndln laasstß eyn n Löbn."