33. Er wurd dyrnidert, und sein Recht wurd iem verhaltn. Wer verzölet ie öbbs von seinn Naachgschlächt? Denn sein Löbn auf Erdn wurd iem gnummen."
34. Dyr Kämmerling gwenddt si an n Filipsn: "Bittschoen; von wem sait n dyr Weissag dös? Von iem selbn older von aynn Andern?"
35. Daa fieng dyr Filips bei derer Schriftstöll an, grödt weiter und gakünddt iem d Froobotschaft von n Iesenn.
36. Wie s weiterzognd, kaamend s zo ayner Lack hin. Daa gmaint dyr Höfling: "Ui, daa wär ayn Wasser! Dös geet y, däßst mi taauffst, older?"
37. 0
38. Er ließ staethabn; und er und dyr Filips giengend eyn s Wasser einhin, und dyr Filips gataaufft n.
39. Wie s aber von n Wasser ausherstignd, ghöbt dyr Geist önn Filipsn wögghin. Dyr Kämmerling saah n niemer, und er zog ganz glücklich weiter.
40. Dyr Filips aber kaam z Ästat wider vürher. Er gwandert durch allsand Ortschaftn hinst Zesern und gverkünddt überall de Guetmaer.