De Bibl auf Bairisch

De Zwölfbotngetaat 7:37-44 De Bibl auf Bairisch (BAI)

37. Dös ist dyr nömliche Mosen, wo yn de Isryheeler künddt haat: 'Aynn Weissagn wie mi laasst dyr Herrgot aus enkerne Leut vürhertrötn.'

38. Wie s Volk in dyr Wüestn beinand war, war *er* s Glid zwischn dönn Engl, wo auf n Berg Sinei mit iem grödt, und ünserne Vätter. Er haat dös Wort empfangen, dös wo s Löbn gibt, däß yr s üns weitergibt.

39. Aber ünserne Gönen gwollnd iem nit folgn. Nix wissn gwollnd s von iem; nän, auf Güptn wärnd s eyn n Liebern zrugg.

40. Sö ieschnd önn Ärenn: 'Mach üns Götter, die wo vor üns herzieghnd! Von dönn Mosenn, der wo üns aus Güptn ausher haat, wiss myr y nit, was aus iem wordn ist.'

41. Und pfeilgrad gmachend sö syr daadl ayn Kälbl als Götzn, brangend iem Opfer dar und gabilddnd syr non was drauf ein aau.

42. Daa gwenddt si dyr Herrgot ab und ließ s yn n Gstirndienst umhin, wie s in n Weissagnbuech haisst: 'Habtß myr öbby Schlachtopfer und Gaabn darbrungen, wieß die vierzg Jaar in dyr Wüestn wartß, ös Isryheeler?

43. S Zeltt von n Morchn und önn Stern von enkern Got Romfen habtß umaynandtragn, die selbngschnitztn Bilder, däßß is anbettß. Drum verbann i enk non enter Bäbl umhin.'

44. Ünserne Vätter hietnd in dyr Wüestn s Bundeszeltt. Dyr Mosen hiet dös auf n Herrgot sein Anweisung hin gmacht und naach dönn Muster, wo yr bei iem gseghn hiet.