De Bibl auf Bairisch

De Zwölfbotngetaat 3:12-26 De Bibl auf Bairisch (BAI)

12. Wie dös dyr Peeters saah, gwenddt yr si an s Volk: "Was wundertß enk daa yso, Isryheeler? Was starrtß n üns an, wie wenn myr n durch ünser aigne Kraft older Frümmigkeit zo n Geen brungen haetnd?

13. Dyr Got von n Abryham, Eisack und Jaaggenn, dyr Got von ünserne Vätter, haat seinn Knecht Iesen verherrlicht, dönn wasß verraatn und vor n Plättn verlaugnt habtß, obwol n der schoon so guet wie freilaassn ghaat haet.

14. Ös aber habtß dönn Heilignen und Grechtn verworffen und d Freilaassung von aynn Mörder gfordert.

15. Önn Urhöber von n Löbn habtß toetigt, aber dyr Herrgot haat n von de Tootn dyrwöckt. Daa dyrfür sein myr Zeugn.

16. Und weil der Lame an seinn Namen glaaubt haat, haat der Nam dönn Man daa kröftt, woß seghtß und kenntß. Der Glaaubn durch iem haat n vor enk allsand gnörigt.

17. Brüeder, i waiß s ja, däßß ös dös grad yso wie enkerne Öbrigstn aus Unkund taan habtß.

18. Dyr Herrgot aber hiet enpfor schoon durch allsand Weissagn künddt, däß dyr Heiland leidn wurdd. Yso haat yr s ietz erfüllt.

19. Also keertß um und tuetß Buess, dyrmit däß enkerne Sünddn tilgt werdnd!

20. Dann bringt enk dyr Trechtein ayn Zeit, woß aufschnauftß; und er schickt enk önn Iesenn, dönn enpfor für enk bestimmtn Heiland.

21. Freilich mueß yr in n Himml bleibn, hinst däß dyr Herrgot allss neugmacht haat. Dös haat dyr Herrgot schoon ganz früehers über seine heilignen Weissagn künddt.

22. Dyr Mosen haat ja gsprochen: 'Aynn Weissagn wie mi gaat dyr Trechtein, enker Got, aus enkerne Brüeder erwöcken. Auf dönn solltß in alln lustern, was yr enk sait.

23. Ayn Ieder, wo nit auf seln Weissagn lustert, werd ausgmörtzt aus n Volk.'

24. Und allsand Weissagn von n Sämyheel an und spaeter habnd dös ankündigt, was in ünserner Zeit ietz gscheghn ist.

25. Dös, was die Weissagn künddt habnd, ist für +enk bestimmt; und ös habtß Tail an dönn Bund, wo dyr Herrgot mit enkerne Gönen gschlossn haat, wie yr zo n Abryham gsait: 'Dein Naachkemm sollt yn allsand Völker von dyr Welt zo n Sögn sein.'

26. Für enk als Eersts haat dyr Herrgot seinn Knecht erwöckt und zo enk gschickt, däß yr enk Sögn bringt und enk allsand von enkern äbign Löbn abbringt."