De Bibl auf Bairisch

De Zwölfbotngetaat 24:4-17 De Bibl auf Bairisch (BAI)

4. Mir wollnd di aau gar nit lang aufhaltn. Wennst grad so guet wärst, däßst üns gschwind zuelosetst!

5. Also, mir finddnd, däß der Man gmaingfaerlich ist. Allsand Judn bringt yr durchaynand, und dös auf dyr gantzn Welt. Er ist y mit dyr Haauppsacher von derer gantzn Nazerettertrunn daa.

6. Er haat sogar versuecht, önn Templ zo n Entweihen; daa habn myr n föst- gnummen.

7. 0

8. Balst n verhoerst, kimmst selbn aau glei dyrhinter, warum myr n anklagnd.

9. Stimmt s, Mänder?" Und d Judn gantwortnd: "Wol, wol!"

10. Dyr Landpflöger gadeutt yn n Paulsn, und daa fieng yr s Rödn an: "Weil i di seit so vil Jaar als Richter für dös Volk kenn, sach i für mi voll Vertrauen.

11. Wiest leicht föststölln kanst, ist s eerst zwölf Täg her, däß i auf Ruslham zuer Anbettung aufhinzog.

12. Sö habnd mi wöder in n Templ non in de Samnungen non sunst eyn Ort dyrbei antroffen, däß i mit öbbern gstritn older gar aynn Aufruer in n Volk erregt haet.

13. Sö künnend dyr aau nix von dönn beweisn, was s myr ietzet vürschmeissnd.

14. Dös Aine allerdings bekenn i dyr: I dien yn n Got von meine Vätter naach dyr Leer von n Iesenn Kristn, dö was die ayn Trunn nennend. I glaaub allweil non allss, was in n Gsötz und bei de Weissagn steet;

15. und i haan de selbe Hoffnung auf n Herrgot wie die aau, däß nömlich de Guetn wie de Boesn von n Tood dyrsteen gaand.

16. Von Noetn bemüe mi aau i, was grad geet, däß i vor n Herrgot und de Menschn mit aynn rainen Gwissn daastee.

17. Naach meerer Jaar bin i ietz gan meinn Volk zruggkemmen, däß i Spenddnen überbring und dyrmit i opfert.