1. Dyr Pauls gablickt yn n Hoohraat föst und frei eyn d Augn und spraach n an: "Brüeder! Hinst heint löb i vor n Herrgot mit aynn rainen Gwissn."
2. Daa befalh dyr Hoohpriester Hänynies dene, wo bei n Paulsn stuenddnd, däß s iem auf s Mäul schlagnd.
3. Daa gaab dyr Pauls ausher: "Di schlagt aau dyr Herrgot non, du Himmltrager, du scheinheiliger! Du sitzt daa, däßst naach n Gsötz richtst, und schaffst gögn Recht und Gsötz an, däß i gschlagn werd?!"
4. Die, wo daa stuenddnd, fuernd önn Paulsn an: "Was, du untersteest di, önn Hoohpriester yso zo n Schelttn?"
5. Dyr Pauls gantwortt: "Ou; i haan y nit gwisst, däß dös dyr Hoohpriester ist. Es haisst ja in dyr Schrift: 'Aynn Fürstn von deinn Volk sollst nit verfluechen.'"