De Bibl auf Bairisch

De Zwölfbotngetaat 17:1-15 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Über Ämpflpols und Äppyloning kaamend s auf Tessyloning, daa wo ayn jüdische Samnung war.

2. Wie s dyr Pauls gwönt war, gieng yr drei Sämps naachaynand eyn d Samnung und gaprödigt ien aus dyr Schrift.

3. Er glögt s ien aus und gschaint draus, däß dyr Heiland leidn und von de Tootn dyrsteen +müessn hiet. "Und der Iesen, dönn wo i enk verkündd", gsait yr, "der ist dyr Heiland."

4. Ain von ien liessnd si überzeugn und gagsöllnd si zo n Paulsn und Silsn, weiters aau ayn groosse Schar Gotsfärchtige, drünter ganz schoen vil Frauenn aus bösserne Kräiss.

5. Daa fiengend d Judn s Eifern an, gsuechend syr iewign ayn Gschwerl zamm, dös wo auf n Markt umaynandglaint, liessnd die s Volk aufwigln und brangend de gantze Stat in Aufruer. Sö zognd zo n Jäson seinn Haus und haetnd von dort de Zween vor s Volk brungen.

6. Sö fanddnd s aber nit; drum griffend sö syr önn Jäson und ayn Öttlych anderne Kristner, gschlaipfend die vor n Statraat und schrirnd: "Daa; dös seind die Leut, wo de gantze Welt taeumisch machend! Ietz seind s also bei +üns daa,

7. und der Jäson nimmt s non auf aau. Sö allsand verstoessnd gögn yn n Kaiser seine Gsötzer, denn sö behaauptnd, ayn Anderner wär Künig, ayn gwisser Iesen."

8. Mit dönn gmachend s d Menig und önn Statraat ganz verruckt.

9. Wie aber dyr Jäson und de andern Glaaubignen aynn Bstaltt glaistt hietnd, liessnd s is frei.

10. Wie s finster war, gschickend de Kristner önn Paulsn und Silsn auf Berau weiter. Wie s daadl ankaamend, giengend s eyn de jüdische Samnung.

11. Daadl warnd s freunddlicher zo ien als wie in Tessyloning. Recht offenhertzig naamend s ys Wort auf und gforschnd Tag um Tag in de Schriftn naach, ob an n Paulsn seiner Weiglung öbbs dran sei.

12. Vil von ien wurdnd glaaubig, und hübsch aine vürnaemen Haidn und Haidinnen aau.

13. Wie aber de Tessyloninger Judn draufkaamend, däß dyr Pauls aau z Berau s Wort Gottes gverkünddt, kaamend s aau hin, däß s ys Volk aufwiglnd und recht hötznd.

14. Daa gschickend de Kristner önn Paulsn glei weiter gan Mör abhin; dyr Sils und dyr Timyteus aber blibnd dortn.

15. Yn n Paulsn seine Beglaitter brangend n auf Attn. Aft gakeernd s mit n Paulsn seinn Auftrag zrugg, dyr Sils und Timyteus sollebnd diend so schnell wie müglich naachkemmen.