25. gverkünddnd s Wort in Pferg und gwandernd aft auf Ättling abhin.
26. Von dort aus fuernd s mit n Schöf auf Äntyching zrugg, daa wo s is für dös Werch yn n Herrgot seiner Gnaad empfolhen hietnd, dös wo s ietz vollbrungen hietnd.
27. Wie s dort ankemmen warnd, rieffend s de Gmain zamm und gabtagnd ien allss, was dyr Herrgot durch ien taan hiet, und däß yr yn de Haidn de Tür zo n Glaaubn aufgmacht hiet.
28. De Postln blibnd aft non lönger bei de Kristner dort.