De Bibl auf Bairisch

De Zalrach 32:7-20 De Bibl auf Bairisch (BAI)

7. Daa verliesnd y de Andern glei önn Muet, däß s umhinzieghnd eyn dös Land, wo ien dyr Herr verhaissn haat.

8. Gnaun yso habnd s schoon enkerne Vätter gmacht, wie i s von Kädisch-Bärnau ausgschick, däß s ys Land ausspehend.

9. Sö warnd hinst eyn s Traubntal aufhinkemmen, hietnd allss gseghn und naamend aft yn de Isryheeler önn Muet, däß s auf aynmaal niemer eyn dös Land einhingwollnd, wo ien dyr Herr zuegsprochen hiet.

10. Daamaals wurd dyr Trechtein zünddig, und er schwor syr:

11. 'Auf kainn Fall gaand die, wo von Güptn aufherkemmend seind, d Wörmannen von zwainze aufwärts, dös Land seghn, wo i yn n Abryham, Eisack und Jaaggenn zuegschworn haan. Daa haetnd s myr schoon treu bleibn müessn.'

12. Grad dyr Kenäser Käleb Iefaunennsun und dyr Josen Nunnsun warnd ausgnummen, weil s treu zo n Herrn stuenddnd.

13. Yn n Herrn sein Zorn entbrann über Isryheel; und er ließ s vierzg Jaar lang eyn dyr Wüestn umaynandschwaiffen, hinst däß dös gantze Kunn ausgstorbn war, wo vor n Herrn übl ghanddt hiet.

14. Und ietz kaemtß ös statt enkerne Vätter dyrher, ös Sünderbruet, ös, und mechetß dyrmit yn n Herrn seinn Zorn und Grimm grad non groesser machen?!

15. Wenntß von iem nix meer wissn wolltß, naacherd laasst yr halt dös gantze Volk daader non lönger eyn dyr Wüestn bleibn; und d Schuld seitß aber dann +ös, wenn s zgrundgeet."

16. "Nän, päß auf", gversuechend s is nonmaal mit n Mosenn, "mir baund üns daader Ötzställ für s Vih, ünserne Schaaf und Hetn, und bringend ünserne Heiwischer gscheid unter.

17. Mir selbn aber rüstnd üns und zieghnd sogar yn de Isryheeler voran, hinst däß myr s in iener Land brungen habnd. Dyrweil künnend ünserne Leut in dene Stötn wonen, die wo zo n Schuz vor de Eingebornen beföstigt seind.

18. Mir geend nit eender haimher, hinst däß ayn ieder Isryheeler seinn Örbbsiz kriegt haat.

19. Enter n Jordn verlang myr gar kainn Örbgrund wie sö, wenn myr non grad herenterhalb in n Oostn ainn kriegnd."

20. Dyr Mosen gantwortt ien: "Also guet, wenntß enk unter n Herrn seine Augn zo n Kampf rüsttß