De Bibl auf Bairisch

De Zalrach 22:10-28 De Bibl auf Bairisch (BAI)

10. Dyr Pilgram gantwortt yn n Herrgot: "Dyr Bäläck Zipporsun, dyr Künig von Mob, haat myr Botn gschickt, däß s myr sagnd:

11. Bei mir ist ayn Volk aus Güptn auftaucht, dös wo si daader närrisch braitt. Drum kimm und verwünsch s für mi! Villeicht kan i s dann niderlögn und vertreibn."

12. Dyr Herrgot gantwortt yn n Pilgram: "Gee daa blooß nit mit und verfluech dös Volk nit, denn es ist gsögnt!"

13. Eyn dyr Frueh stuendd dyr Pilgram auf und gsait yn n Bäläck seine Sendling: "Keertß in enker Land zrugg, weil myr s dyr Herr nit geltn laasst, däß i mit enk mitgäng!"

14. Daa gmachend si die Hofleut aus Mob auf n Wög und gakeernd zo n Bäläck zrugg. Sö grichtnd iem aus, däß dyr Pilgram ainfach nit mitgeen wolln habeb.

15. Dyr Bäläck gschickt non aynmaal Amptsleut aus, aber meerer und hoeherne als wie dös eerste Maal.

16. Sö kaamend zo n Pilgram und gsagnd iem: "Yn n Bäläck Zipporsun wär s fein recht wichtig, däßst kaemst.

17. Er gibt dyr aau aynn ganz aynn hoohen Loon dyrfür; allss wasst von iem verlangst, tuet yr für di. Aber kemmen solletst und dös Volk verwünschn!"

18. Dyr Pilgram gantwortt yn n Bäläck seine Leut: "Aau wenn myr dyr Bäläck seinn gantzn Pflast voll Silber und Gold schenket, kännt i doch nit gögn s Wort von n Herrn, meinn Got, handdn, gleich, wie wichtig däß dö Sach ist.

19. Aber bleibtß non über Nacht daa, hinst däß i waiß, was myr dyr Herr daa drauf wider sait."

20. In dyr Nacht erschin dyr Herrgot yn n Pilgram und spraach zo iem: "Also, wenn syr die durchaus einbilddnd, däßst mitgeen sollst, naacherd gee halt mit! Aber du tuest grad dös, was i dyr anschaf."

21. Eyn dyr Frueh stuendd dyr Pilgram auf, gsatlt seinn Ösl und gieng mit de Hofleut aus Mob mit.

22. Dyr Herrgot ließ yn n Pilgram non seinn Grimm gspüern, wie yr gieng; und yn n Trechtein sein Engl gstöllt si iem eyn n Wög, wie dyr Pilgram mit zween Burschn auf n Ösl dyrhinrit.

23. Dyr Ösl saah yn n Herrn seinn Engl eyn n Wög steen, mit n zucktn Schwert, und grennt freiwögg eyn d Felder einhin. Daa schlueg n dyr Pilgram, dyrmit yr n wider eyn n Wög zruggbräng.

24. Drauf gstöllt si yn n Herrn sein Engl eyn dönn schmalhen Pfad zwischn de Weinleittnen einhin, und ent und herent war ayn Mauer.

25. Wie dyr Ösl yn n Herrn seinn Engl saah, gadruckt yr si eyn d Mauer anhin und gazwickt yn n Pilgram seinn Hächsn ein. Daa schlueg n dyr Pilgram wider.

26. Dyr Engl gsuecht syr weiter vorn ayn bsunders enge Stöll, daa wo s ent und herent kainn Plaz zo n Ausweichen gaab.

27. Wie dyr Ösl önn Engl saah, gieng yr unter n Pilgram zamm. Daa wurd dyr Pilgram zünddig und drosh n mit n Stecken.

28. Daa ließ dyr Trechtein önn Ösl spröchen, und dyr Ösl gsait zo n Pilgram: "Was haan i n dyr taan, däßst mi ietz schoon dös dritte Maal schlagst?"