7. Denn de ghaime Macht von n Ungsötz wercht schoon; ietz mueß grad non der verraeumt werdn, wo s non aufhaltt.
8. Dann werd dyr Ungsötzler yn allsand sichtbar. Wann aber dyr Herr Iesen kimmt, vertilgt yr n mit aynn Haucherer und vernichtt n durch seinn offnbartn Glanz.
9. Dyr Ungsötzler aber gaat durch d Macht von n Antsacher mit groosser Macht auftrötn und triegerische Zaichen und Wunder tuen.
10. Er gaat die betriegn und zo n Unrecht verlaittn, wo verloorngeend. Und verloorn geend s, weil s nit in Lieb dö Waaret angnummen habnd, wo s grött wordn wärnd dyrmit.
11. Drum laasst s dyr Herrgot yn dyr Macht von n Irrtuem umhin, yso däß s auf d Lug einhinfallnd,