De Bibl auf Bairisch

De Künig B 9:5-22 De Bibl auf Bairisch (BAI)

5. Wie yr hinkaam, gsitznd grad de Öbrigstn von n Hör beinand. Er gsait: "I haet ayn Botschaft für di, Haauptman." Dyr Jehu gfraagt zrugg: "Für wem von üns?" Der Bursch gantwortt: "Für di, Haauptman."

6. Daa stuendd dyr Jehu auf und gieng eyn s Haus einhin. Dyr Jünger goß iem s Öl über s Haaupt überhin mit de Worter: "Yso spricht dyr Herr, dyr Got von Isryheel: I salb di zo n Künig über s Volk von n Herrn, über Isryheel.

7. Du gaast mit n Ähäb seinn Künigshaus aufraeumen. Yso röch i mi für s Bluet von meine Knecht, de Weissagn, und für s Bluet von de andern Diener von n Herrn, dös wo d Elsbett vergossn haat.

8. Dös gantze Haus Ähäb gaat zgrund. De mannetn Ähäber rott i hinst eyn n lösstn Mann aus Isryheel aus.

9. I laaß s ien geen wie yn n Haus von n Jerobäm Nebetnsun und yn dönn von n Bäschenn Ähiesnsun.

10. D Elsbett gaand eyn Ort hindan d Hundd frössn; dö grabt niemdd ein." Aft riß yr de Tür auf und grennt dyrvon.

11. Wie dyr Jehu wider zo n Künig seine Amptsleut aushinkaam, gfraagnd s n: "Ist leicht was loos? Was gwill n der Taeumische von dir?" Er gantwortt: "Ös kenntß is diend, de Sölchern; laasstß n doch rödn!"

12. Aber sö ghaegglnd naachhin: "Nän, nän; ietz wolln myr s schoon +gnaun wissn!" Daa gverzölt yr ien allss: "Also, er spraach: Yso spricht dyr Herr: I salb di zo n Künig über Isryheel."

13. Und glei glögnd iem allsand ienerne Klaider z Füessn, auf d Stäffln aufhin. Sö bliesnd s Widerhorn und rieffend aus: "Dyr Jehu ist Künig!"

14. Yso verschwor si dyr Jehu Josyfättsun, yn n Nimschi sein Eniggl, gögn önn Joräm. Dyr Joräm war ja z Rämott bei n Kampf gögn d Ärmauer unter ienern

15. Künig Häsyheel verwunddt wordn, und hiet si aft auf Jesryheel zuer Gnesung zruggzieghn müessn. Dyr Jehu gmaint ietz: "Wenn s enk +aau recht ist, laass myr niemdd von dyr Stat aushin, der wo dös auf Jesryheel tragn kännt."

16. Dann stig yr selbn eyn n Wagn aufhin und fuer loos auf Jesryheel, daa wo dyr Joräm dyrniderlaag. Dyrselbn war aau grad dyr Judauer Künig Ähysies dort auf Bsuech.

17. Dyr Jesryheeler Türmer saah yn n Jehu sein Schar dyrherkemmen und gmeldt: "I segh ayn Schar." Daa befalh dyr Joräm: "Laaß ien öbbern zrögnreitn! Er sollt schaugn, ob s in Frid kemmend."

18. Wie s dyr Reiter gyrraicht, gfraagt yr s für n Künig, ob s in Frid kemmebnd. Doch dyr Jehu gantwortt: "Was geet n +di dös an? Reit mit mir mit!" Dyr Türmer gmeldt: "Ietz haat yr s dyrraicht; er kimmt aber niemer zrugg."

19. Daa gschickt dyr Künig non aynn Reiter aus. Der kaam zo ien und gfraagt dös Gleiche. Und dyr Jehu gantwortt wider: "Dös kan dir wurst sein. Reit hinter üns naachher!"

20. Und wider gmeldt dyr Wächter: "Hinkemmen ist yr, aber zruggreitn tuet yr niemer. Yn n Farn naach kännt s dyr Jehu, s Eniggl von n Nimschi, sein; der fart allweil wie ayn Verruckter."

21. Daa ließ dyr Joräm selbn einspannen. Mir grichtt seinn Wagn her; und dyr Isryheeler Künig Joräm und dyr Judauer Künig Ähysies fuernd ayn Ieds mit seinn aignen Wagn yn n Jehu zgögn. Bei n Acker von n Jesryheeler Näbott kaamend s zamm.

22. Wie dyr Joräm önn Jehu saah, gfraagt yr n: "Kimmst du in Frid, Jehu?" Der aber gerwidert: "Fridlich werd i kemmen, wenn dein Mueter, dö Mätz, mit ire Götznschweinereienn nit aufhoert!"