7. De Kerebn gabraittnd ja ienerne Flügln über dönn Plaz aus, daa wo dyr Schrein stuendd, und gabdöckend n zamt seine Stangenn von obn.
8. D Stangenn warnd so lang, däß s hinst eyn s Heiligtuem vor dyr Gotswonung aushergaglangend. Von ganz herausst warnd s aber nit zo n Seghn. Daa drinn seind s blibn hinst heut.
9. Eyn n Schrein drinn seind grad die zwo stainern Tafln, wo dyr Mosen an n Horeb einhinglögt hiet, de Tafln von dönn Bund, dönn wo dyr Trechtein mit de Isryheeler bei n Auszug aus Güptn gschlossn hiet.
10. Wie dann de Priester von n Heiligtuem ausherkaamend, gerfüllt d Wolk yn n Herrn sein Haus.
11. Wögn derer Wolk kunntnd s ienern Dienst gar nit verrichtn, weil yn n Herrn sein Herrlichkeit önn Templ gerfüllt.
12. Daa rief dyr Salman aus: "Der Herr haat d Sunn eyn n Himml gsötzt; er selbn wont eyn dyr Finster gern.
13. I haan ayn fürstlichs Haus dir baut, ayn Haim für Zeit und Eebigkeit."
14. Aft gwenddt si dyr Künig um und gsögnt de gantze Menig Isryheel, wie s daastuendd.
15. Er gabett: "Prisn sei dyr Trechtein, dyr Got von Isryheel, der was yn meinn Vatern Dafet öbbs glübt und durch sein Macht vollbrungen haat! Daadl gsait yr:
16. 'Seit derer Zeit, daa wo i mein Volk Isryheel aus Güptn ausherghol, haan i aus kainn von de Stämm von Isryheel ayn Stat dyrkoorn, däß i dort ayn Haus bauet, daa wo i meinn Nam wonen laaß. Önn Dafetn aber haan i zo n Herrscher über mein Volk Isryheel erwölt.'
17. Mein Vater Dafet schoon haet s eyn n Sin ghaat, yn n Nam von n Trechtein, yn n Got von Isryheel, ayn Haus z baun.