De Bibl auf Bairisch

De Künig A 20:12-25 De Bibl auf Bairisch (BAI)

12. Wie yn n Künig Benn-Hädet dös gmeldt wurd, war yr grad mit de andern Künig bei n Sauffen. Er befalh yn seine Leut önn Angrif; und die gstürmend auf d Stat loos.

13. Aber zo n Ähäb, yn n Künig von Isryheel, kaam ayn Weissag und gsait iem: "Dös sait dyr dyr Trechtein: Seghst ys, was dös für ayn Entzhauffen ist? I gib s dyr heint eyn d Hand; und naacherd werst ys schoon dyrgneussn, däß +i dyr Herr bin."

14. Dyr Ähäb gantwortt: "Und durch wem wär dös?" Er gaab an: "D Landvögt mit ienerne Leut göbnd önn Ausschlag." Wie dyr Künig aau non wissn gwill, wer mit n Kampf anfangen sollt, spraach yr: "Du selbn."

15. Draufhin gmustert yr de Truppn von de Vögt, und ausher kaamend zwaihundertzwaiydreissg Mann. Aft gazölt yr dös gantze Hör, allsand Isryheeler, und ien warnd sibntauset.

16. Wie s um Mittag umaynand ausgruckend, war dyr Benn-Hädet mit seine zwaiydreissg verbünddtn Künig wider bei n Sauffen.

17. D Vögtleut gruckend zeerst aus. Dyr Benn-Hädet hiet seine Speher umaynand; und sö gmeldnd iem, däß von Samreit öbber ausherkimmt.

18. Daa befalh yr: "Wenn s fridlich kemmend, naacherd nemtß is löbeter gfangen. Wollnd s kömpfen, naacherd schaugtß zamtdönn, däßß is löbeter dyrwischtß!"

19. So bald ietz de Truppn von de Vögt und dös allgmaine Hör drauf aus dyr Stat ausgruckt warnd,

20. hiet ayn Ieder von ien mit n Gögner leichts Spil. D Ärmauer gmüessnd fliehen, und d Isryheeler grennend ien naachhin. Dyr Benn-Hädet kaam mit n Roß aus und ayn Öttlych Wagnkömpfer aau.

21. Wie aft aau dyr Künig von Isryheel ausgruckt, gvernichtt yr de Pfär und Wägn und glögt dyrmit d Ärmauer schwaer nider.

22. Daa erschin wider der sel Weissag bei n Künig von Isryheel und gwarnt n: "Schau, däßst dein Hör verstörchst, und beraat mit deine Leut, weil dyr Künig von Ärmau auf s Jaar wider dyrherkimmt!"

23. Zo n Künig von Ärmau hietnd nömlich seine Raatmösser gsait: "Iener Got ist ayn Gebirgsgot, und drum warnd s üns überlögn. Wenn myr aber eyn dyr Öbnet mit ien kömpfend, habnd die überhaaupt kain Müg nit!

24. Also mach s yso: Schmeiß die gantzn Künig aushin und stöll Vögt dyrfür an!

25. Und dann stöllst ayn grad so groosss Hör auf, wiest verloorn haast, und netty so vil Pfär und Wägn wie vorher. Mir packend s eyn dyr Braittn, und daa lögn myr s ganz gwiß nider."