De Bibl auf Bairisch

De Krenter B 12:13-21 De Bibl auf Bairisch (BAI)

13. Wo haetn myr n enk gögn de andern Gmainn aushingmarcht? Müesset sein, ös mainetß, grad +weil i enk nit zuer Last gfalln bin! Dann verzeihtß myr diend dös Unrecht!

14. Schoon dös dritte Maal will i ietz gan enk kemmen, und i fall enk nit zuer Last. Mir geet s ja nit um enker Geld, sundern um enk selbn. Es sorgnd ja aau nit de klainen Kinder für d Ölttern, sundern umkeerter.

15. I gaa gern für enk allss aufwenddn, ja, mi selbn aufopfern. Wenn i enk so närrisch liebhaan, zwö liebetß mi ös dann +nit yso?

16. Also, ayn Last bin i enk +nit gwösn. Aber haan i enk öbby gar dyrfür hint umhin öbbs abgluxt?

17. Haan i enk leicht durch aynn Sendling von mir ausgschmirbt und ausgsäcklt?

18. I haan önn Titzn bitt, enk zo n Bsuechen, und non aynn Bruedern mit iem mitgschickt. Haat enk dyr Titz leicht übervortlt? Habn myr n nit all Zween in n gleichn Geist ghanddt? Laauff myr n nit in n selbn Glais?

19. Ös denktß scheint s schoon lang, däß myr üns bei enk aushinrödn wollnd. Aber mir rödnd in Verbunddnheit mit n Kristn und steend vor n Herrgot grad dyrfür. Und, liebe Brüeder, allss gschieght, um enk geistlich aufzbaun.

20. I scheuh halt, däß i enk nit yso antrif, wie i s gern saegh, und däßß mi ös yso dyrlöbtß, wieß is grad +nit habn mechtß. I fircht, däß s aft zo Streit und Neid kimmt, Zorn und Zangg, Leumungen und Klaffungen, und däß si ain recht aufblaasnd und allss durchaynandbringend.

21. Kurz gsait, i scheuh, däß mi mein Got vor enk eyn n Drall bringt, wann i kimm, und däß i wider trauern derf über männig, wo schoon früehers Sünder warnd und wo umbb ienerner Unrainet, Unzucht und Ausschwaiffung non nit umgstöckt habnd.